جدایی جنسیتی جداسازی افراد بر مبنای جنسیت آن‌هاست. حمام‌های عمومی، استخرها، خوابگاه‌ها، رختکن‌ها و زندان‌ها اغلب از نظر جنسیتی جداسازی می‌شوند.

در یهودیت

در کنیسه‌ها، بخش مردان زنان با پرده‌ای به نام مهیتزا جدا می‌شود.

هم‌چنین یهودیان ارتدوکس معتقدند که زنان باید لباس‌های کاملاً پوشیده به تن داشته باشند و در اماکن عمومی، جدا از مردان بنشینند و یا بایستند.^[1]

در اسلام

در اسلام، تنها بودن زن و مردی که خویشاوندی نزدیک با هم ندارند(محرم هم شناخته نمی‌شوند)، ممنوع است؛ اما ارتباط زن و مرد مطلقاً ممنوع نشده است. در قرآن، سخن گفتن موسی با دختران شعیب ^[2] و سلیمان با بلقیس ملکه سبا ^[3]؛ نمونه‌هایی از این ارتباط به شمار می‌رود. در سنت، نیز نمونه‌هایی از ارتباط زن و مرد دیده می‌شود؛ خدیجه دختر خویلد پیش از ازدواج با محمد، مال‌التجاره‌ای را در اختیار او قرار داد و او را برای یک سفر تجاری به شام فرستاد. با این حال در قرآن و حدیث، شواهدی از جدایی جنسیتی موجود است؛ قرآن و سنت محدودیت‌هایی را برای ارتباط زنان و مردان در نظر گرفته‌اند. از جمله این محدودیت‌ها، حجاب برای زنان است؛ که برخی آن را پوشانیدن تمام بدن زن و برخی آن را پوشانیدن بدن زن به جز چهره و کف دست دانسته‌اند. همچنین نظر به نامحرم، در برخی روایات زنای چشم نامیده شده‌است.^[4]

^{میرمیران}